به گزارش وبسایت نود، شب گذشته (چهارشنبه) و در چهل وچهارمین مسابقه سوپرجام اروپا که در استانبول برگزار می‌شد، لیورپول قهرمان لیگ قهرمانان اروپا موفق شد بعد از تساوی 2-2 با چلسی در وقت های قانونی و اضافه، قهرمان لیگ اروپا 2019 را در ضربات پنالتی با نتیجه 5-4 شکست دهد و برای چهارمین بار قهرمان این رقابت ها شود. 

در این مسابقه پر افت و خیز چلسی در ابتدا با گل اولیویه ژیرو پیش افتاد اما سادیو مانه در نیمه دوم بازی را به تساوی کشاند تا اولین سوپرجام تمام انگلیسی اروپا با تساوی 1-1 به وقت های اضافه برود.

در وقت های اضافه روند گلزنی تیم ها تغییر یافت، به این ترتیب که ابتدا لیورپول با مانه به گل دوم رسید و تنها 6 دقیقه بعد جورجینیو توانست از روی نقطه پنالتی چلسی را به گل مساوی برساند تا برنده این جام، در ضربات پنالتی مشخص شود. 

در حالی که 9 پنالتی نخست مسابقه به گل تبدیل شده بود، همگان منتظر آخرین ضربه چلسی بودند تا یا تکلیف برنده مشحص شود یا ضربات پنالتی تک به تک ادامه یابد. تامی آبراهام 21 ساله پشت این توپ ایستاد و ضربه او با واکنش مناسب آدریان مهار شد تا لیورپول با برتری 5-4، دوباره با خاطره ای خوش استانبول را ترک کند. 

آبراهام که محصول آکادمی باشگاه چلسی است و از 7 سالگی در این باشگاه حاضر بوده، سه فصل گذشته را به شکل قرضی در باشگاه های بریستول سیتی، سوانسی سیتی و آستون ویلا سپری کرده بود. نمایش های او در فصل 20-2019 در پیراهن آستون ویلا (فصل بازگشت این تیم به لیگ برتر) آنقدر درخشان بود تا لمپارد و چلسی مجاب شوند این مهاجم تیم ملی زیر 21 ساله های انگلیس را در تابستان 2019 به استمفوردبریج بازگردانند.

آبراهام با 25 گل، مشترکا دومین گلزن برتر فصل 19-2018 چمپیونشیپ بود و در نهایت در تیم منتخب فصل این لیگ هم قرار گرفت. جالب آن که آبراهام بعد از 42 سال، به نخستین بازیکن آستون ویلا تبدیل شد که موفق شده در طول یک فصل 25 گل به ثمر برساند.

آبراهام که در بازی هفته نخست لیگ برتر مقابل منچستریونایتد از ابتدا به میدان رفته بود، نمایش ضعیفی در آن مسابقه داشت و در دقیقه 66 جای خود را به اولیویه ژیرو داد. او بازی چهارشنبه شب استانبول را هم از روی نیمکت آغاز کرد و این بار در دقیقه 74 به جای مهاجم فرانسوی به میدان آمد، اما پنالتی آخر او، تنها حسرت و افسوس را برای تماشاگران چلسی به جا گذاشت.

تجربه آبراهام در بازی چهارشنبه شب، احتمالا خیلی ها را به یاد سوپرجام اروپا 2013 و شکست چلسی در ضربات پنالتی در مقابل بایرن مونیخ انداخته است؛ شکستی که باز هم با لغزش مهاجم جوان چلسی در آخرین ضربه به آبی ها تحمیل شد. 

روملو لوکاکوی 20 ساله بعد از گذراندن یک فصل به شکل قرضی در وست برومویچ، در شرایطی آرمانی به چلسی بازگشته بود. او در فصل 13-2012 لیگ برتر 17 گل به ثمر رسانده بود و ششمین گلزن برتر فصل لقب گرفته بود. نمایش او در آخرین بازی فصل مقابل منچستریونایتد توجهات زیادی را معطوف این مهاجم تنومند بلژیکی ساخته بود. (در آخرین بازی دوران مربیگری سرآلکس فرگوسن منچستریونایتد تا دقیقه 81 بازی در هاوتورنز 5-2 از وست‌بروم پیش بود، در عرض یک دقیقه لوکاکو و مولومبو اختلاف را به حداقل رساندند و لوکاکو در دقیقه 86 هت‌تریک خود را کامل کرد و بازی را به تساوی 5-5 کشاند. در حقیقت لوکاکو زننده آخرین گل دوران مربیگری سرآلکس فرگوسن بود.)

با نظر ژوزه مورینیو سرمربی جدید آبی های لندن لوکاکو در پیش فصل 14-2013 به چلسی بازگشت و حتی قبل از حضور در سوپرجام اروپا (مسابقه آن فصل در روز 30 آگوست و در شرایطی برگزار می‌شد که سه هفته از رقابت های لیگ برتر سپری شده بود) در دو هفته اول لیگ برتر مجموعا 40 دقیقه در برابر هال سیتی و آستون ویلا به میدان رفت.

بعد از تساوی بدون گل مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد (نیمکت نشینی لوکاکو) مورینیو خود را برای تقابل حیثیتی با پپ گواردیولا در سوپرجام اروپا 2013 آماده می‌کرد. برای نخستین بار در تاریخ این مسابقات قهرمانان دو دوره آخر لیگ قهرمانان در مقابل هم صف آرایی کرده بودند و بازی هم برای اولین بار بعد از سال 1998، قرار بود در جایی به جز ورزشگاه لویی دوم موناکو برگزار شود؛ ادن آرنا در پراگ.

چلسی با گل فرناندو تورس در دقیقه 8 از بایرن مونیخ پیش افتاد و نیمه اول را هم برنده به رختکن رفت. اما هنوز دو دقیقه از سوت شروع نیمه دوم یوناس اریکسن نگذشته بود که فرانک ریبری بازی را به تساوی کشاند. با توجه به همین تساوی، کار به وقت های اضافه کشیده شد. 

چلسی در دقیقه 93 با گل ادن هازارد دوباره از بایرن پیش افتاد و این بار تنها چند ثانیه با قهرمانی فاصله داشت که خاوی مارتینز با گلزنی در دقیقه 121، تعیین برنده مسابقه را به ضربات پنالتی محول کرد. این در شرایطی بود که فرناندو تورس در دقیقه 98 جای خود را به روملو لوکاکو داده و ادن هازارد نیز در دقیقه 113 و در تعویضی کاملا دفاعی، از زمین خارج شده و به جای او جان تری به میدان آمده بود. 

آلابا، کروس، لام و ریبری هر 4 پنالتی اول بایرن را به گل تبدیل کردند و در آن سمت هم داوید لوئیز، اسکار، لمپارد و اشلی کول 4 پنالتی نخست چلسی را وارد دروازه مانوئل نویر کردند. ضربه ژردان شکیری به معنای موفقیت صد درصدی بایرن مونیخ در ضربات پنالتی بود و اکنون همگان منتظر پنالتی سرنوشت ساز پنجم بودند؛ پنالتی که قرار بود توسط روملو لوکاکو نواخته شود. 

لوکاکو پشت ضربه ایستاد و مانوئل نویر با واکنش دیدنی خود، پای دو سند را امضا زد؛ یکی سند قهرمانی بایرن در سوپرجام 2013 اروپا و دیگری، سند خروج روملو لوکاکو از چلسی!در حقیقت لوکاکو در این لحظه برای آخرین بار با پیراهن چلسی به یک توپ ضربه می‌زد.

او 3 روز بعد و در آخرین ساعات منتهی به بسته شدن پنجره نقل و انتقالات با قراردادی قرضی به مدت یک فصل به اورتون پیوست. این قرارداد بعدها دائمی شد و لوکاکو در 3 فصل بعد از آن، با پیراهن اورتون خود را به یکی از مهلک ترین مهاجمان لیگ برتر تبدیل کرد؛ مهاجمی که منچستریونایتد در سال 2017 حاضر شد برای جذب او، در رقابتی نزدیک با چلسی 75 میلیون پوند به اورتون بپردازد.

نکته جالب آن است که تاریخ 44 ساله برگزاری سوپرجام اروپا، تنها تکلیف دو بازی در ضربات پنالتی مشخص شده و در هر دو مسابقه هم چلسی، سمت بازنده میدان بوده است؛ 2013 در مقابل بایرن مونیخ و 2019 در مقابل لیورپول. شکست هایی که دو مهاجم جوان و تازه بازگشته به لندن، نقش اصلی را در آن ها ایفا کرده اند.